الیزابت

  دخترم  شیرین تر از شهد عسل   دخترم صد شعر نو یکصد  غزل   دخترم زیباترین رنگین کمان   آفتاب روشن این آسمان   دخترم یک عالمه مهر و  وفا   پر ترین پیمانه جود و سخا   دخترم گلدان گلهای بهار   دانه ی یاقوت زیبای انار   دخترم  بر درد  بی درمان شفا   یک ملک در ظاهری انسان نما   دخترم الماس انگشتر نشین   شاهکاری نیست زیباتر از این   دخترم یک قبله تصویر دعا   محرم الاسرار تقدیر خدا   دخترم  شیوا ترین شعر...

برام هیچ حسی شبیه تو نیست! کنار تو درگیر آرامشم   همین از تمام جهان کافیه همین که کنارت نفس می کشم   برام هیچ حسی شبیه تو نیست تو پایان هر جستجوی منی   تماشای تو عین آرامشه تو زیباترین آرزوی منی   ...

بابا که شدم   به دخترم  پول تو جیبی نمیدم   تا یواش از پشت سرم بیاد دستاشو حلقه کنه دور گردنم   موهاش بخوره تو صورتم در گوشم پچ پچ کنه   بگه بابایی بهم پول میدی؟   میخوام برم  یه چیزی بخرم   منم موهاشو بزنم کنار، ماچش کنم بگم  برو از جیبم بردار  بابایی   آخ که چه حالی میده     ...

به من گفته بودند عشق را در جایی می توان یافت که زندگی باشد، که زیبایی باشد. گفته بودند عشق در روییدن است، در دل سپردن. و من به جستجوی عشق برآمدم و آن را در رویاندن دیدم، در زندگی بخشیدن. عشق را در جان کسی یافتم که وجودش را فداکارانه، ایثار کرد تا تجسم عشقش، خورشید تابناک حیات دیگری باشد. آن کسی که تمام شادی های دنیا را در شنیدن ضربان های قلب کودکش خلاصه کرد. کسی که خداوند ماهتاب عشق در زمینش نامید. من، عشق را در تلالو چشمان کسی یافتم که اولین گام های کودکش را به تماشا نشسته بود. عشق را در دستان لرزان کسی دیدم که پیشانی تب دار فرزندش را نوازش می کرد. من، عشق را در آغوش گرمی دیدم ...

و آن گاه خود را کلمه ای می یابی که معنایت منم و مرا صدفی که مرواریدم تویی و خود را اندامی که روحت منم و مرا سینه ای که دلم تویی و خود را معبدی که راهبش منم و مرا قلبی که عشقش تویی و خود را شبی که مهتابش منم و مرا قندی که شیرینی اش تویی و خود را طفلی که مادرش منم و مرا شمعی که پروانه اش تویی و خود را انتظاری که موعودش منم و مرا التهابی که آغوشش تویی و خود را هراسی که پناهش منم و مرا تنهایی که انیسش تویی         ...

فرزندم اکنون که این توصیه ها را برایت می نویسم هنوز پا به این دنیا نگذاشته ای! دنیایی که فقط و فقط یک بار فرصت تجربه اش را خواهی داشت و زمانهایی خواهی داشت که به چشم بر هم زدنی می گذرند. زمان هایی که هیچ گاه دکمه ی تکرار یا برگشت نخواهند داشت. فرزندم دنیایی که قرار است در آن قدم بگذاری پیش از همه چیز دنیای فرصت است، فرصت زندگی کردن، آموختن، بزرگ شدن، دوست داشتن و دوست داشته شدن، پرستیدن... و در این دنیا فرصت تجربه ی هر چیزی را نخواهی داشت. گاهی برای تجربه های  اشتباهی که کسب میکنی تا آخرین لحظه ی عمر فرصت جبران نخواهی یافت و برای تجربه های خوبی که فرصت کسبش را از دست می دهی نیز! پس تا می توانی با چشمان باز از همه چیز استفاده کن و راه ها...

  و عشق هدیه ایست جاودان   و من چه عاجزانه افق های طلایی نگاهت را با هزار تمنا جستجو می کنم   و قصه تنهایی را در آسمان آبی نگاهت در میان می گذارم     در دل شب های تاریک وجودم به جستجوی روشنایی شمع وجودت می گردم   به آفتاب گردانی می مانم که هر صبح به امید آفتاب وجود تو سر از خواب برمی دارد   دخترم وجودت بارانی از عشق است بر باغ رویاهایم، و دلم چه بی قرار برای  آمدنت می تپد    دخترم به وسعت تمام معصومیتت دوستت دارم     ...

دخترم ، كوچك رويايي  من   دنيا با همه وسعتش   به بزرگی عشق من و تو نمی رسد   تمام ِ بودنت را حس مي كنم   حاجتي به استخاره نيست   يك حقيقت بي نياز از استخاره و ُ گمان   صداي قلب تو ... صداي زندگيست.   زندگي را دوست داشته باش نازنين  من   زندگي را زندگي كن   عاشقانه   مادرانه ترين لحظه هاي امروزم   همين لحظه است...همين لحظه كه   با تمام جان  عاشقم   دوستت دارم را  به    تو هديه ميكنم   تو خوب ميداني ...

سلام دختر خوبم عیدت مبارک میخوام امروز درباره حضرت محمد(ص) ، پیامبر خوبیها و مهربانیها برات حرف بزنم. پیامبر همواره کودکان را دوست داشت  و به آنها احترام می گذاشت . پيامبر صلى الله عليه وآله به اطفال سلام مى‏كرد و نام اطفال و كودكان را محترمانه مى‏برد.درباره دختران سفارش بيشترى مى‏فرمود و در نزد او ارزش دادن به زن كارى پسنديده بود. در زمانى كه داشتن دختر ننگ بود، پيامبر مى‏فرمود: بهترين فرزندان شما دخترانند و علامت خوش قدمى زن آن است كه اوّلين فرزندش دختر باشد.يكى از ياران پيامبر در خدمت آن حضرت نشسته بود كه به او خبر دادند: همسر شما دختر آورده است، او ناراحت شد. پيامبر كه اين منظره را ديد فرمود: زمين، جايگا...